Tijdlijn

Oude nummers worden afgestoft en nieuwe nummers voltooid. Al het materiaal dat door de jaren heen is opgenomen, krijgt een plek op de website. En Boris Dzaneck is vast van plan weer te gaan optreden!

Boris Dzaneck is terug! John, Marcel, Riks en Willem repeteren puur voor de lol weer af en toe samen en merken dat het heilige vuur snel terugkomt. Ook Jelle Kuiper voegt zich weer bij de band.

Het gebrek aan een doorbraak en het teruglopende aantal optredens begint Boris Dzaneck parten te spelen. De fut is er duidelijk uit. Ondanks veelbelovende studiosessies en een sterk optreden op het jaarlijkse GUP-festival, houden de bandleden zich steeds meer bezig met andere zaken. Het langverwachte tweede album komt er niet en Boris Dzaneck dooft uit als een nachtkaars. Willem en Marcel gaan door als het Nederlandstalige duo de Wilma’s. Riks stort zich op een radiocarrière; Jelle ontwikkelt zich tot veelgevraagd geluidstechnicus bij grote buitenlandse bands.

Een jaar met successen en tegenslagen. Boris Dzaneck speelt live in een uitzending van Vara’s Popkrant vanuit Muziekcentrum Vredenburg. Ook wordt een bandwedstrijd gewonnen door een spetterend live-optreden in het jongerenprogramma Paperclip van de NCRV. Maar het aantal optredens wordt minder als bookingbureau Coma Productions ophoudt te bestaan. De band moet zelf de promotie ter hand nemen. Drummer Joost Renders verlaat de band wegens muzikale meningsverschillen en wordt afwisselend vervangen door Ron Visser (Hedda Gabler) en Jelle Kuiper (Lin Chung and The Ultimate Bike).

Omdat het niet lukt een platenmaatschappij te vinden, besluit Boris Dzaneck het eerste album in eigen beheer uit te brengen. ‘Always Is Now And Could Be Never Again’ bevat 10 nummers in uiteenlopende stijlen en wordt in een oplage van 1.200 exemplaren geperst. Het album wordt gepresenteerd in Theater Kikker in Utrecht met een lang optreden met veel gastmuzikanten. Verschillende radioprogramma’s draaien tracks van het album, maar een echte doorbraak levert het helaas niet op. Wel blijft Boris Dzaneck volop meedraaien in het Nederlandse clubcircuit.

Opnieuw een belangrijke wijziging in de bezetting. De drumcomputer wordt vervangen door drummer Joost Renders. De sound ondergaat hierdoor een grote verandering. Boris Dzaneck maakt opnames voor een eerste album en als opmaat wordt de in eigen beheer de single Garbage Can – Up There uitgebracht. Die single krijgt bescheiden aandacht van verschillende Hilversumse omroepen. De band blijft veel optreden (onder meer op het GUP-festival in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht; Tivoli in Utrecht; De Melkweg in Amsterdam en het Patronaat in Haarlem).

Een jaar waarin alles in een stroom versnelling lijkt te komen. Boris Dzaneck wordt door VARA’s Popkrant verkozen tot Popkrant-band van de week. Onder leiding van de bekende producer Michiel Hoogenboezem worden in de Vara-studio de nummers Garbage Can en Fishbowl Fixation opgenomen. De jongens zijn in de uitzending te gast bij Jan Douwe Kroeske. De band tekent een contract bij bookingbureau Coma Productions. Het tv-programma Jonge Helden van de VPRO vindt Boris Dzaneck één van de beste nieuwe bands van Nederland. Voor de OK-Tour van Daan en Willem Ekkel maken ze een videoclip en dansen ze op de Domtoren. De band treedt inmiddels twee keer in de week op in het hele Nederlandse clubcircuit en begint met nieuwe opnames in Studio Vuurland. Gitarist Fred maakt plaats voor Willem Proos (ex-Vals Plat). De vijfde cassette verschijnt met de simpele titel V.

Boris Dzaneck krijgt steeds meer optredens verspreid over het land. De band wordt uitgebreid met gitarist Fred Ruijter. In november brengt de band de cassette The Trip uit, opgenomen in de Utrechtse Vuurland studio. Vooral de nieuwe versie van Garbage Can trekt de aandacht. Boudine van Slobbe (Nu Slagerij van Kampen) komt als percussioniste bij de band.

De derde cassette III wordt uitgebracht, met de eerste experimentele versie van de latere single Garbage Can. Bij de opnames en live wordt Boris Dzaneck op percussie bijgestaan door de latin-muzikanten Sammy en Piet Tahya.

Het eerste optreden in een grote zaal. In het Utrechtse Tivoli speelt Boris Dzaneck in het voorprogramma van de Britse cultband Eyeless In Gaza. De band wordt met John Andringa uitgebreid tot een trio. De zang wordt meerstemmig en de voorgeprogrammeerde ritmes worden uitgebreid met eenvoudige percussie. De muziek wordt gevarieerder en experimenteler. De tweede cassette In His Own Words verschijnt, met daarop het bescheiden youtube-succes Dance.

De IJsselsteinse punkband Disorder valt uit elkaar. Bassist Marcel Knijff en zanger/gitarist Riks Ozinga gaan als duo verder, met behulp van een ritmebox en een eenvoudige synthesizer. De naam Boris Dzaneck wordt gekozen om niet in een muzikaal hokje gestopt te kunnen worden. De eerste opnames die ze kort daarna op cassette uitbrengen laat een sobere, wat duistere new wave-stijl horen. Het wordt opgepikt door het VPRO-radioprogramma Spleen op Hilversum 3.